Minimal Art

Minimal Art is vooral een stroming in de beeldhouwkunst, en kenmerkt zich door herhaling van geometrische vormen en volumes, en door het ontbreken van een persoonlijk handschrift.
De objecten bestaan uit eenvoudige, geometrische of stereometrische vormen, die zijn te herleiden tot vierkanten of rechthoeken. Vaak worden deze vormen herhaald, waardoor een structuur ontstaat. De productiewijze lijkt industrieel, maar de materialen zijn puur: ijzer, hout, steen of licht. Lijst of sokkel ontbreken vaak.

Richard Serra
De minimalisten wilden werk maken dat op zichzelf stond. Je moet niet proberen kunst op iets anders te laten lijken, vonden zij. Wanneer iets gemaakt is om iets anders te imiteren, is het resultaat altijd minder dan wat je probeert na te maken. Daarom hebben veel van hun werken ook geen titel, wij moeten niet
denken dat het iets (anders) voorstelt.

De gedachte erachter is dat wij het werk zelf moeten interpreteren, zonder enige suggestie van de
kunstenaar. Zo betrekt de kunstenaar ons bij zijn werk; wij moeten zelf goed kijken en het proberen te ervaren. 

Vanaf Minimal Art wordt de traditionele manier van presenteren van kunst grondig aangetast. Het maken en
opbouwen van een tentoonstelling werd een kunst en waarde op zichzelf. 
De overtuiging dat het idee van de kunstenaar het belangrijkste was, hebben de kunstenaars van de Minimal Art gemeen met de conceptuele kunst. Deze scheiding tussen vorm en inhoud van een kunstwerk is te beschouwen als één van de meest radicale breuklijnen in de kunstgeschiedenis.


Veel van wat bij de post-painterly abstraction aan de orde kwam, is ook van toepassing op de Minimal Art. In feite loopt de 'ontwikkelingslijn' van abstractie vanaf De Stijl (Mondriaan en Van Doesburg), het Russische Constructivisme (Malevitsj) en het Bauhaus via abstract expressionisme, colourfieldpainting en Minimal Art door naar Conceptual Art:

Sol LeWitt (1928-2007) was een Amerikaanse kunstenaar die kubussen in series maakte. Het zijn minimalistische sculpturen. LeWitt gebruikte alleen maar geometrische vormen omdat hij vond dat deze de enige zijn die geen associaties oproepen. Deze sculpturen zijn het nulpunt van de sculptuur, het kan niet met minder. De beeldhouwkunst wordt terug gebracht tot haar essentie, de drie dimensionaliteit.

Daarnaast maakte hij 'geraamten' van kubussen, waarbij hoeken zijn weggelaten. Het zijn aluminium balken, bedekt met wit email. LeWitt wilde onze hersenen aanmoedigen om dingen te ontdekken, in te vullen wat niet te zien is. Hij laat het aan de kijker over om de bodem en zijkanten als één geheel te zien.

Vanaf 1968 maakte Sol LeWitt muurtekeningen, walldrawings: strikt schematische composities met ritmische lijnen. Net zoals bij zijn sculpturen, zijn de tekeningen geconstrueerd volgens simpele regels en met behulp van basiselementen: vier basisvormen van de rechte lijn: horizontaal, verticaal en twee diagonalen. In zijn gekleurde werk gaat hij ook terug naar de basis door alleen de drie primaire kleuren en zwart te gebruiken.

Soms kun je van de titel van een werk afleiden welk concept eraan ten grondslag lag.
Sol LeWitt -vierzijdige piramide


Abonneren op: Posts (Atom)